Dom z
witrażem to opowieść o czterech kobietach, których życie w wyniku zawirowań
i komplikacji historycznych, związane jest od kilku dekad ze Lwowem. Lwów
został przedstawiony jako epicentrum wszystkich najważniejszych wydarzeń z
historii narodu ukraińskiego. Szkopuł w tym, że tylko jedna z kobiet uważa się
za Ukrainkę, pozostałe panie dokonały zgoła
odmiennych wyborów…
Całą opowieść snuje najmłodsza z Kobiet, której historię, zagubienie i wewnętrzne rozdarcie, śledzimy na bieżąco. Opowieść ta jest rwana, niechronologiczna, pełna dygresji,
pogubionych i powracających wątków. Mroczna przygnębiająca, jednak z nadzieją na zmianę i lepszą przyszłość.
Cztery bohaterki
Domu z witrażem to prababka, babka,
matka i wnuczka. Uwikłane w skomplikowaną wzajemną relację, pełną pretensji i
żalów, próbują wspólnie żyć pod jednym dachem, jednocześnie kochając się i
nienawidząc. Każda z nich żyje we własnym zamkniętym, dla pozostałych kobiet
świecie.
Prababka żyje wspomnieniami
o mężu, który zniknął z jej życia w wyniku stalinowskich czystek. Babka
rozpamiętuje swoje niespełnione marzenia o karierze wybitnej malarki. Matka
wybiera wolną Ukrainę, zapominając o potrzebującym ją dziecku. Dziewczynka zaś
najbardziej cierpi po śmierci matki, która ginie jako bohaterka wolnej
Ukrainy. Pozostałe mieszkanki Domu z
witrażem nie chcą i nie potrafią pomóc dziewczynie, szukającej własnej
tożsamości, i miejsca na świecie.
Łącznikiem z
matką jest dla niej Mikołaj, tajemniczy artysta, znawca Lwowa i dawny kochanek
jej matki. To człowiek, który ją pociąga swoją wiedzą i dojrzałością.
Jednocześnie zdaje się go nienawidzić, ze względu na jego związek z jej matką.
Coś przyciąga ją i odrzuca od dawnego kochanka matki. Prababka i babka są
przeciwne ich związkowi, jednak żadna z nich nie potrafi wyjść z własnej
skorupy żalu, by zdobyć się na szczerą relację z narratorką.
Dopełnieniem tej
skomplikowanej historii o ludzkich uczuciach, z równie skomplikowaną,
poszarpaną i posępną historią Ukrainy, jest Lwów. Jawi się czytelnikowi, jako
miejsce smutne, szare i posępne, pełne obłupanych palisad, spadających głów,
zrujnowanych kamienic, których duchy przeszłości zabijane są koszmarkami
architektonicznymi, i współczesną, bezmyślną ingerencją dzisiejszych
budowniczych. To miasto magicznego czasu, zaklętego w starym witrażu, w którego
barwach możemy dostrzec losy Lwowa i jego wszystkich mieszkańców.
Dom z witrażem to zwycięska powieść,
zgłoszona przez autorkę na konkurs organizowany przez wydawnictwo Znak Litera nova.
Żanna
Słoniowska - dziennikarka i tłumaczka.
Jest Ukrainką z polskimi korzeniami. Oprócz Domu
z witrażem wydała książkę Przedwojenny
Lwów.
Komentarze
Prześlij komentarz