Dziennik
zdrady cypryjskiego pisarza Emilios’a Solomou to spowiedź starego człowieka
przed sobą samym. Stary archeolog przybywa na jedną z wysp, by uporządkować swoje
myśli i uspokoić umęczoną duszę, a jednocześnie dokonać rachunku sumienia.
Jorgos
Dourakelis jest uznanym archeologiem i naukowcem. W trakcie swojego zawodowego życia
dokonał kilku ważnych osiągnięć, co przyczyniło się do rozkwitu jego kariery.
Jednak szczęście
w życiu zawodowym nie towarzyszyło profesorowi także w życiu osobistym. W
trakcie ważnych prac wykopaliskowych poznał on młodą studentkę, z którą
połączyła go bardzo silna namiętność a jej owocem było dziecko.
Osobą najbardziej
pokrzywdzoną w zaistniałej sytuacji była ówczesna żona profesora- Maria. Kiedy
romans wychodzi na jaw żona od niego odchodzi. Profesorowi i Antygonie udaje
się zbudować związek, ale czy jest on tak szczęśliwy, jakby mgło się wydawać?
Profesor jest
człowiekiem trawionym wewnętrznymi wyrzutami sumienia i nieustannym poczuciem
winy. Niespodziewanie znika bez śladu jego druga żona, a jej odnalezienie wiąże
się z koniecznością zmierzenia się profesora z tragiczną i okrutną
rzeczywistością.
Skrucha i wina
zastąpiły Dourakelis’owi chęć do życia i radość egzystencji. Jest zmęczony sobą
i otaczającym go światem. Nie potrafi odciąć się od przeszłości lub pamiętać o
niej i jednocześnie samemu sobie wybaczyć.
Czytając książkę
czuje się duchotę panująca na wyspie i ciężar brzemienia dźwiganego przez
głównego bohatera. Z Dziennika zdrady
wyłania się ogrom nieszczęścia, bezsens i pustka. Czytelnik, niemalże razem z
głównym bohaterem, odczuwa jego ból i troskę.
Emilios Solomou - cypryjski dziennikarz i pisarz. Dziennik zdrady jest jego pierwszą
książką, którą wydano w Polsce.
Komentarze
Prześlij komentarz