Ekspozycja - Remigiusz Mróz

Ekspozycja jest najnowszą powieścią sensacyjną, która wyszła spod pióra obiecującego, młodego pisarza o nazwisku Mróz.

Jest też pierwszą częścią przygód piekielnie inteligentnego acz obcesowego komisarza Wiktora Forsta, który za dużo pije, za mało śpi, ale dużo główkuje. Bohater odrobinę irytujący, ale o wiele bardziej imponujący swoją wiedzą, oczytaniem i umiejętnością wyciągania wniosków.

Komisarz musi rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci na Giewoncie. W toku śledztwa wychodzi na jaw, że zmarły był badaczem zwojów znalezionych w Qumran. Papirusy z Qumran, według wszelkich badań oraz wysuniętych hipotez, pochodzą z przedziału czasowego określonego na III p.n.e. - I w.n.e. Częściowo zgadzają się, mówiąc ogólnikowo, z tekstami zawartymi w Biblii a częściowo nie, część z nich Kościół Katolicki uznaje część nie, ale nie to jest tu najważniejsze.

Teksty znalezione w Qumran oraz ich interpretacja stanowią podstawę dla motywów i sposobu rozumowania zabójcy, który zabija swoje ofiary według określonego dla siebie klucza. Powody zbrodni mają korzenie w przeszłości podobnie jak sposób samookreślenia się mordercy.

Dodatkowo dochodzą kwestie współczesne, czyli niewłaściwe funkcjonowanie organów państwowych i organów ścigania, korupcja i margines szarej strefy. W sam środek gąszczu tropów i przypuszczeń wpada błyskotliwy komisarz i zgrabna dziennikarka niepozbawiona inteligencji, choć dla policjanta liczy się jej charakter zbliżony do hieny, co może pomóc komisarzowi w rozwiązaniu zagadki.

Dla mnie, czytelnika Ekspozycji, problem z tą książką polega na zbytniej mnogości wątków nagromadzonych w książce oraz dość, nazwijmy to, egzotycznym profilu psychologicznym mordercy. Zwoje z Qumran ich znaczenie, historia i zawartość są fascynującym tematem do badań i dyskusji od wielu lat, ale ich umiejscowienie w fabule nie jest zbyt dobrze uargumentowane. Cała historia i spory toczące się w wokół tego znaleziska są odkrywane przed czytelnikiem w sposób sprawny i logiczny, ale samo powiązanie ich z mordercą i jego motywami jest zbyt słabe i oderwane od książkowej rzeczywistości, by można uznać je za dostatecznie przekonywujące.

Kolejny problem Ekspozycji to nierówna dynamika akcji. Przez pierwsze sto- sto pięćdziesiąt stron akcja wlecze się jak flaki z olejem i właściwie ma się ochotę przerwać lekturę. Może jest to kwestia stopniowego wprowadzania wątków, tak by spleść je ze sobą na tyle by wywołać czytelnicze zamieszania, a następnie jakoś szybko i łatwo wszystko rozplątać i dopisać otwarte zakończenie. 

Tylko, co teraz? Tajemnicze pieczęcie? 

Remigiusz Mróz – z zawodu prawnik. Jest autorem takich tytułów jak: Chór zapomnianych głosów, Parabellum (dwa tomy), Turkusowe szale, Wieża milczenia, Kasacja.