Szlachetne
pobudki to kontynuacja powieści Dom
na skraju pióra Kasi Bulicz – Kasprzak. Po katastrofie powodzi i zniszczeniach
z tym związanych ulica Różana odradza się jak Feniks z popiołów.
Ożywają też
wszystkie emocje i troski chwilowo uśpione przez tragiczne i niespodziewane
wydarzenia. Mieszkańcy ulicy Różanej
także starają się wrócić do normalnego życia. Tylko czy jest to, to życie,
które prowadzili wcześniej?
Każdy
mieszkaniec tego malowniczego zakątka układa sobie życie na nowo. Stara się
pogodzić z tym, co stracił i oswoić się z tym, co przyszło do niego w związku z
jego odmienionym życiem. Panowie z ulicy Różanej wiodą samotne życie podobne do
życia w kawalerskim stanie. Czy daje im to ulgę i poczucie wolności? Wszyscy
zmuszeni są na nowo przeanalizować i przewartościować swoje życie, a życie jak
wiadomo jest nieprzewidywalne i szykuje im niejedną niespodziankę.
Kobiety z ulicy Różanej
szukają spokoju i pogody ducha. Każda czyni to w inny sposób. Leokadia dba o
swój ogród z taką samą miłością i oddaniem jak czyniła to wcześniej, jednak
teraz to nie ona jest dobrym duchem Różanej. Pałeczkę osoby pomagającej koić
smutki przejmuje od niej młodziutka Agata, która jest osobą nadspodziewanie silną. Młoda kobieta
z przyjemnością pomaga, choć sama jest zmuszona do walki o swoje szczęście.
Agata nie poddaje się i pomagając innym pomaga również sobie w przygotowaniach
do ostatecznej bitwy o swoje małżeństwo.
Femme fatale z
Różanej, czyli Sylwia stara się za wszelką cenę zabezpieczyć na wszystkich frontach.
Sylwia tym razem jest w natarciu, krzywdząc swoim zachowaniem zarówno Agatę jak
i Martę Krupską. Jednak sama nie wie, że „kto mieczem wojuje…”
Teresa boleśnie
przekonuje się o tym, że pomocne dłonie nie zawsze są nimi naprawdę, a prawdziwych
przyjaciół poznaje się w najmniej oczekiwanym momencie. Jej ból, żal, poczucie
winy i stratę ukoi jej ogród, który stanie się dla niej ważniejszy niż mogłaby
przypuszczać wcześniej.
Szlachetne pobudki to prawdziwa historia
o prawdziwym życiu, w którym nic nie jest czarnobiałe a szarość egzystencji
przeplata się z tęczową barwą miłości i pożądania.
Spacer po
Różanej daje nam czas na chwilę zadumy, smutku oraz na minuty radości i
prawdziwego uśmiechu. Spacer po tym malowniczym skrawku ziemi sprawia, że
widzimy życie we wszystkich jego barwach, od tych najciemniejszych po szare aż
do najjaśniejszych.
Kasia Bulicz – Kasprzak – pisarka, autorka następujących
książek : Nalewka zapomnienia, Dom na skraju, Szlachetne pobudki, Nie
licząc kota, Meandry miłości, Inna
bajka.
Czytałam "Dom na skraju". A tę książkę mam oczywiście w planach.
OdpowiedzUsuńDruga część o wiele bardziej mi się podoba. Paradoks.
Usuń