Przejdź do głównej zawartości

Króliki Pana Boga - Grzegorz Kozera

Króliki Pana Boga autorstwa Grzegorza Kozery to opowieść przepełniona głębokim ładunkiem emocjonalnym. Z pozoru czyta się ją lekko i przyjemnie.  Kiedy zagłębimy się w lekturę, dostrzegamy powagę opisanej przez autora historii.  Ból i cierpienie wypełniają każdą kolejną kartę tej książki. Jednak, gdzieś między słowami padającymi w książce ukrywa się mała iskierka nadziei.

Losy ludzi, którzy przeżyli zawieruchę wojenną to temat niełatwy do opowiedzenia i bardzo zawiły. Osobom uwolnionym z  obozów, czy zwolnionym z robót przymusowych towarzyszyło wiele wzajemnie przeciwstawnych i skrajnych emocji. Powszechne było też zniechęcenie i zagubienie oraz poczucie beznadziejności losu.


Trójka bohaterów w trakcie wojny przeżyła prawdziwe piekło. Informują o tym czytelnika lakonicznie i zdawkowo. Temat jest dla nich zbyt trudny i ciężki. Jednak mimo tragicznego losu każde z nich wciąż pozostało człowiekiem. Chłopiec, bo nikt nie był w stanie usunąć z jego duszy ostatnich skrawków niewinności i dziecięcej ufności do świata. Natomiast Adam i Halina, mimo swoich przeżyć, opiekują się nieznanym im dzieckiem, co stanowi dla nich początek drogi do stania się na powrót człowiekiem. Choć oni sami zdają się myśleć o sobie bardziej  jak o cieniach, niż o istotach wolnych i dobrych. Każde roztrząsa swoje własne uczynki we własnym sumieniu i żadne z nich nie jest wstanie samemu sobie przebaczyć, choć nawzajem wykazują względem siebie wiele zrozumienia i empatii. Po tym, co ich spotkało w życiu, o serdeczności i zażyłości nie może być mowy.

Grzegorz Kozera porusza w swojej książce problem zła i krzywdy. Uświadamia nam, że wojna  to nie walka zbrojna sama w sobie, a przede wszystkim tragiczne i niezmywalne piętno jakie odciska się na ludzkiej psychice. Piętno, które mimo zakończenia wojny na zawsze pozostaje w człowieku, któremu przyszło zmierzyć się z ogromnym, niemożliwym do opisania złem i związanym z nim cierpieniem.

Tytułowe króliki Pana Boga to rozbitkowie ocaleni z wojennej pożogi, dla których kluczowym pytaniem jest zapytanie: po co? Po co żyć? Po co czuć? Po co w ogóle iść dalej ścieżką życia? Dlaczego  ludzie tacy jak Halina, Adam i Honza doświadczyli niewyobrażalnego cierpienia, zostali okaleczeni na całe życie, a mimo to Ktoś nakazał im żyć dalej.

Książka Grzegorza Kozery przypomina nam ważną rzecz, że zakończenie  wojny było procesem długim, pełnym zamieszania i niepozbawionym okrucieństwa. Wielu ludzi nie wiedziało, co ze sobą począć. Miliony pokiereszowanych psychicznie ludzi starało się odnaleźć jakiś pozór normalności pośród ucieczek, gwałtów, grabieży i dynamicznej sytuacji politycznej, z której niewiele jeszcze rozumieli.

Główni bohaterowie są dowodem na to, że mimo wojny, okrucieństwa i wszechobecnego zła, w trakcie i po wojnie, można jeszcze ocalić w sobie okruchy człowieczeństwa. Dlaczego? Na to pytanie chyba nigdy nie znajdziemy odpowiedzi.


Najnowsza książka Grzegorza Kozery z pozoru lekka, jest ciężka i trudna. Zmusza do zadumy, ale też próbuje przekazać nam, że należy spoglądać na drugiego człowieka z empatią, a krytyczne uwagi i oceny schować gdzieś bardzo głęboko, bo świat urządzony jest tak, że nikt nie wie, co może go jeszcze w życiu spotkać.


Grzegorz Kozera- prozaik, poeta i dziennikarz. Jest autorem takich powieści jak  Droga do Tarvisio, Berlin, późne lato, Co się zdarzyło w hotelu Gold, Biały Kafka. W swoim dorobku literackim ma również zbiór opowiadań pod tytułem Kuracja oraz kilka tomików wierszy.

Komentarze

  1. Świetna recenzja!
    Pozdrawiamy
    www.regalnowosci.pl

    OdpowiedzUsuń
  2. Wczoraj skończyłam czytać i brakuje mi słów, by móc opowiedzieć o tej książce. Brutalna, poruszająca i ujmująca. Muszę zapoznać się z pozostałymi książkami p. Kozery ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Pan Kozera świetnie pisze i trochę mnie dziwi, że nie jest bardziej znany :) Ale może, to jest tak, że jego poważna i trudna proza nie wpisuje się w lekki, przyj,\emny książkowy odpoczynek i stąd taka sytuacja.

    OdpowiedzUsuń
  4. Nigdy nie spotkałam sie z autorem ani jego twórczością i do końca nie wiem czy rzeczywiście taki klimat książki by mnie porwał ,ale zdecydowanie ciesze się, i wierzę, że skoro wielu ludziom się podoba, to musi być świetna :)

    Pozdrawiam i zapraszam do siebie :D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

O dziewczynkach i chłopcach dla chłopców i dziewczynek - Asia Olejarczyk

źródło:Wydawnictwo Dreams O dziewczynkach i chłopcach dla chłopców i dziewczynek to bardzo interesująca propozycja dla rodziców kilkulatków.  Autorka książki - Asia Olejarczyk - w przystępny i bardzo przyjazny sposób porusza tematy związane z miłością, okazywaniem uczuć, seksualnością człowieka oraz różnicami pomiędzy kobietami i mężczyznami.

Ekspozycja - Remigiusz Mróz

Ekspozycja jest najnowszą powieścią sensacyjną, która wyszła spod pióra obiecującego, młodego pisarza o nazwisku Mróz. Jest też pierwszą częścią przygód piekielnie inteligentnego acz obcesowego komisarza Wiktora Forsta, który za dużo pije, za mało śpi, ale dużo główkuje. Bohater odrobinę irytujący, ale o wiele bardziej imponujący swoją wiedzą, oczytaniem i umiejętnością wyciągania wniosków.

Jeszcze się kiedyś spotkamy - Magdalena Witkiewicz

  O Magdalenie Witkiewicz usłyszałam już na samym początku prowadzenia bloga. Moja droga do zapoznania się z twórczością Magdaleny Witkiewicz była długa i dosyć kręta. Pólka z napisem „Literatura obyczajowa” zwykle jest przeze mnie omijana. Po roku pandemii poczułam, że pora zbliżyć się do tej półeczki. Potrzebowałam książki, która pomoże mi się odprężyć po bardzo trudnym i stresującym roku w moim życiu zawodowym.