Stulecie Winnych. Tom 3. Ci, którzy wierzyli - Ałbena Grabowska

Stulecie Winnych Ci, którzy wierzyli to trzeci tom sagi opowiadający dalszą część losów rodziny Winnych. Po raz kolejny spotkanie z tą wielopokoleniową, dużą, ciepłą i kochającą się rodziną jest niemałym wzruszeniem dla czytelnika.

W trzecim tomie towarzyszymy Winnym od początku lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku aż do chwili obecnej. Powoli, z nostalgią żegnamy najstarszych przedstawicieli rodziny, którzy odchodząc z ziemskiego świata ufają, że ich bliskich czeka szczęśliwsze życie, niż im przypadło w udziale.

Głównymi bohaterami ostatniego tomu jest najmłodsze pokolenie rodziny. Wnuczęta Manii i Ani są dla nich i ich mężów prawdziwą radością w jesieni ich życia. Z całą mocą urzekła mnie sędziwa Ania, która mimo swoich lat, wciąż tak samo jak w czasach dziecięcych, jest ciekawa świata i ludzi, i wciąż chłonie otaczający ją świat z niegasnącą, radosną, dziecięcą zachłannością.

Winni zmuszeni są zmierzyć się z trudnym życiem w okresie Polski Ludowej. Zawirowania historii i tym razem nie omijają drzwi domów poszczególnych członków rodziny Winnych. Po raz kolejny okazuje się, że postawa i uczynki niektórych Winnych potrafią zaskoczyć. Członkowie rodziny jak zawsze nie pozostają obojętni na wydarzenia historyczne. Na swój własny, indywidualny sposób dokładają swoja małą cegiełkę do toczących się wydarzeń.

Winni muszą też uporać się z demonami przeszłości, które powracają do nich wywołując niemałe zamieszanie i smutek. Jednak, dzięki czasowi i wzajemnej miłości wszystko wraca do normy,  a stare sekrety i tajemnice ulegają rozwiązaniu i przynoszą spokój tym, którym na swoich barkach przyszło nieść ich ciężar przez wiele długich lat.

Po raz trzeci na pierwszym planie znajdują się kobiety, silne i mądre jak ich poprzedniczki. Mimo upływu lat, zmian ustrojowych, ekonomicznych i obyczajowych kobiety z Winnych są tak samo wrażliwe, kruche i silne jednocześnie. I tak samo uparte. Potrafią na przekór wszystkiemu postawić na swoim.

Tytułowa rodzina jest taką rodziną idealną, zżytą, kochającą, dyskretną, wyrozumiałą, zawsze blisko każdego z członków rodziny. I to jest klucz do sukcesu tej opowieści. Ogrzewając się w cieple tej szczerej i kochającej się rodziny, zawsze stojącej za sobą murem, widzimy obraz rodziny jaką niejeden z nas chciałby posiadać. Niegasnącym ciepłem, bijącym z tej książki ogrzewać się można przy okazji czytania każdego kolejnego tomu.

Tom trzeci sagi to wzruszająca opowieść o trudnej relacji matki z córką na każdym etapie ich życia, od dorastania po późną starość. Kobiety z Winnych uczą się nawzajem czułości i zaangażowania w rozumieniu drugiego człowieka. Spierają się i kochają, i nigdy nie przestają być sobie bliskie. To ich cenny bagaż przekazywany z pokolenia na pokolenie.

Zakończenie sagi jest tak ciepłe i cudowne, że mnie osobie raczej zdystansowanej do bohaterów czytanych przez siebie książek, zakręciły się łzy w oczach.

Ałbena Grabowska po raz kolejny udowadnia, że stworzyła opowieść niebanalną i przepełnioną ciepłem, która wciąga bez reszty, pozwalając nam wniknąć do bezpiecznego domu Winnych. A kiedy przyszedł koniec, żal nam odchodzić.

Stulecie Winnych. Tom 1. Ci, którzy przeżyli. Recenzja

Stulecie Winnych. Tom 2. Ci, którzy walczyli. Recenzja

Ałbena Grabowska- z wykształcenia jest lekarzem, z zamiłowania pisarką, do tej pory na rynku ukazały się książki jej autorstwa pod następującymi tytułami: Coraz mniej olśnień, Lot nisko nad ziemią, Stulecie winnych. Tom 1. Ci którzy przeżyli, Stulecie winnych. Tom 2.  Ci którzy walczyli.