Przejdź do głównej zawartości

Między światami. Moje życie i niewola w Iranie - Roxana Saberi

Między światami. Moje życie i niewola w Iranie Roxany Saberi to historia tego jak pozostać uczciwym człowiekiem wbrew przeciwnościom losu. 

Człowiekiem, który odnosi i sukcesy, i klęski. Osoby, która upada, wyciąga ze swojego upadku wnioski, po to, by móc podnieś się, jako osoba silniejsza i pewna swojego celu.


Roxana Saberi jest amerykańską dziennikarką. Pochodzi ze związku Irakijczyka i Japonki. Iran fascynował ją jako kraj i jako spuścizna duchowa oraz kulturowa jej ojca. Do Teheranu przybyła w dwa tysiące trzecim roku w charakterze korespondentki zagranicznej pracującej dla jednej z amerykańskich gazet. Przez kilka lat udawało jej się wykonywać swoja pracę bez przeszkód, jednak po jakimś czasie cofnięto jej akredytację dziennikarską. Zamiast wyjechać z Iranu Saberi postanowiła zostać w kraju przodków i napisać książkę o Iranie i jej mieszkańcach.

Roxana Saberi chciała na kartach swojej książki pokazać Iran oczami jego mieszkańców. W tym celu jeździła po kraju, nagrywała i spisywała wywiady z ludźmi z różnych miast i klas społecznych na temat kultury, sytuacji gospodarczej i społecznej Iranu. To, co robiła, robiła całkowicie jawnie, przypuszczając, że może być obserwowana przez władze. Naiwnie myślała, że jej jawne postępowanie będzie znakiem dla władz, że nie robi niczego złego, a jedynie poświęca się swojej pasji.

Roxana Saberi myli się i w dwa tysiące dziewiątym roku zostaje aresztowana i oskarżona o szpiegostwo na rzecz Stanów Zjednoczonych, których jest obywatelką, ponieważ tam się urodziła. Dziennikarka wpada w tryby agenturalnej machiny, która karmi ją obietnicami o wolności w zamian za mówienie prawdy i współpracę.

Tutaj należy zadać sobie kluczowe pytanie: czym jest prawda? Wersją Roxany czy służb irańskich? Saberi uległa tylko raz - wymyślając historię o panu, który prosił ją o tajne dokumenty. Jednak w swojej nieprzyzwoitości, o ile możemy o niej mówić mając na uwadze okoliczności, opowiedziała agentom o osobie, która żyje poza granicami Iranu, i której nie można nic konkretnego uczynić.

Dla świata Roxana Saberi stała się znana po tym, jak jej rodzina i przyjaciele zainteresowali media jej sprawą. Poparcia udzieliły jej ważne organizacje zaangażowane w walkę o prawa człowieka, a także ważni dygnitarze państwowi z amerykańskiej sceny politycznej, w tym prezydent tego kraju.

Wspomnienia tej odważnej kobiety to nie tylko opowieść o ludzkiej solidarności, ale i o niesamowitej odwadze jednostki, która znajduje w sobie na tyle odwagi i determinacji, by stawić czoła wielkiej machinie reżimu.


Bardzo dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non za egzemplarz recenzencki książki.
 




Roxana Saberi –  w jej żyłach płynie irańska krew, dziennikarka i reporterka, w 2009 roku aresztowana przez irańskie władze, wypuszczona na wolność w wyniku międzynarodowych nacisków, apeli i protestów.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

O dziewczynkach i chłopcach dla chłopców i dziewczynek - Asia Olejarczyk

źródło:Wydawnictwo Dreams O dziewczynkach i chłopcach dla chłopców i dziewczynek to bardzo interesująca propozycja dla rodziców kilkulatków.  Autorka książki - Asia Olejarczyk - w przystępny i bardzo przyjazny sposób porusza tematy związane z miłością, okazywaniem uczuć, seksualnością człowieka oraz różnicami pomiędzy kobietami i mężczyznami.

Ekspozycja - Remigiusz Mróz

Ekspozycja jest najnowszą powieścią sensacyjną, która wyszła spod pióra obiecującego, młodego pisarza o nazwisku Mróz. Jest też pierwszą częścią przygód piekielnie inteligentnego acz obcesowego komisarza Wiktora Forsta, który za dużo pije, za mało śpi, ale dużo główkuje. Bohater odrobinę irytujący, ale o wiele bardziej imponujący swoją wiedzą, oczytaniem i umiejętnością wyciągania wniosków.

Jeszcze się kiedyś spotkamy - Magdalena Witkiewicz

  O Magdalenie Witkiewicz usłyszałam już na samym początku prowadzenia bloga. Moja droga do zapoznania się z twórczością Magdaleny Witkiewicz była długa i dosyć kręta. Pólka z napisem „Literatura obyczajowa” zwykle jest przeze mnie omijana. Po roku pandemii poczułam, że pora zbliżyć się do tej półeczki. Potrzebowałam książki, która pomoże mi się odprężyć po bardzo trudnym i stresującym roku w moim życiu zawodowym.