Przejdź do głównej zawartości

Między światami. Moje życie i niewola w Iranie - Roxana Saberi

Między światami. Moje życie i niewola w Iranie Roxany Saberi to historia tego jak pozostać uczciwym człowiekiem wbrew przeciwnościom losu. 

Człowiekiem, który odnosi i sukcesy, i klęski. Osoby, która upada, wyciąga ze swojego upadku wnioski, po to, by móc podnieś się, jako osoba silniejsza i pewna swojego celu.


Roxana Saberi jest amerykańską dziennikarką. Pochodzi ze związku Irakijczyka i Japonki. Iran fascynował ją jako kraj i jako spuścizna duchowa oraz kulturowa jej ojca. Do Teheranu przybyła w dwa tysiące trzecim roku w charakterze korespondentki zagranicznej pracującej dla jednej z amerykańskich gazet. Przez kilka lat udawało jej się wykonywać swoja pracę bez przeszkód, jednak po jakimś czasie cofnięto jej akredytację dziennikarską. Zamiast wyjechać z Iranu Saberi postanowiła zostać w kraju przodków i napisać książkę o Iranie i jej mieszkańcach.

Roxana Saberi chciała na kartach swojej książki pokazać Iran oczami jego mieszkańców. W tym celu jeździła po kraju, nagrywała i spisywała wywiady z ludźmi z różnych miast i klas społecznych na temat kultury, sytuacji gospodarczej i społecznej Iranu. To, co robiła, robiła całkowicie jawnie, przypuszczając, że może być obserwowana przez władze. Naiwnie myślała, że jej jawne postępowanie będzie znakiem dla władz, że nie robi niczego złego, a jedynie poświęca się swojej pasji.

Roxana Saberi myli się i w dwa tysiące dziewiątym roku zostaje aresztowana i oskarżona o szpiegostwo na rzecz Stanów Zjednoczonych, których jest obywatelką, ponieważ tam się urodziła. Dziennikarka wpada w tryby agenturalnej machiny, która karmi ją obietnicami o wolności w zamian za mówienie prawdy i współpracę.

Tutaj należy zadać sobie kluczowe pytanie: czym jest prawda? Wersją Roxany czy służb irańskich? Saberi uległa tylko raz - wymyślając historię o panu, który prosił ją o tajne dokumenty. Jednak w swojej nieprzyzwoitości, o ile możemy o niej mówić mając na uwadze okoliczności, opowiedziała agentom o osobie, która żyje poza granicami Iranu, i której nie można nic konkretnego uczynić.

Dla świata Roxana Saberi stała się znana po tym, jak jej rodzina i przyjaciele zainteresowali media jej sprawą. Poparcia udzieliły jej ważne organizacje zaangażowane w walkę o prawa człowieka, a także ważni dygnitarze państwowi z amerykańskiej sceny politycznej, w tym prezydent tego kraju.

Wspomnienia tej odważnej kobiety to nie tylko opowieść o ludzkiej solidarności, ale i o niesamowitej odwadze jednostki, która znajduje w sobie na tyle odwagi i determinacji, by stawić czoła wielkiej machinie reżimu.


Bardzo dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non za egzemplarz recenzencki książki.
 




Roxana Saberi –  w jej żyłach płynie irańska krew, dziennikarka i reporterka, w 2009 roku aresztowana przez irańskie władze, wypuszczona na wolność w wyniku międzynarodowych nacisków, apeli i protestów.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

BONY PREZENTOWE - PRAKTYCZNY PRZEWODNIK - aktualizacja 2020!

źródło: google Na myśl o prezentach robi Ci się słabo? Czy bony prezentowe to idealne rozwiązanie Twojego problemu? Są neutralnym prezentem dla każdego, na dodatek na każdą kieszeń i każdą okazję, ale UWAGA! Bony znajdujące się w ofercie księgarń, działających na polskim rynku, mają różne formy, różne wartości i różnią się sposobem zakupu oraz użycia! O wszystkich PUŁAPKACH bonów prezentowych przeczytacie w tym poście.

Tatuażysta z Auschwitz - Heather Morris

Wydawnictwo Marginesy „Tatuażysta z Auschwitz „to kolejna pozycja, po którą zdecydowałam się sięgnąć a potem opisać na blogu.  Przyznam się Wam szczerze, że długo zastanawiałam się czy warto tej książce poświęcić czas. Od jakiegoś czasu panuje moda na książki typu prawdziwe historie. Nie tylko za granicą, ale także i w Polsce.

Jeszcze się kiedyś spotkamy - Magdalena Witkiewicz

  O Magdalenie Witkiewicz usłyszałam już na samym początku prowadzenia bloga. Moja droga do zapoznania się z twórczością Magdaleny Witkiewicz była długa i dosyć kręta. Pólka z napisem „Literatura obyczajowa” zwykle jest przeze mnie omijana. Po roku pandemii poczułam, że pora zbliżyć się do tej półeczki. Potrzebowałam książki, która pomoże mi się odprężyć po bardzo trudnym i stresującym roku w moim życiu zawodowym.