Okna
autorstwa Katarzyny Grabowskiej to zbiór czterech opowiadań, które łączy
wspólny temat, jakim jest miłość. Historie zawarte w tym zbiorze przepełnione
są smutkiem i melancholią, skłaniają czytelnika do refleksji i zadumy.
W każdym
opowiadaniu Katarzyna Grabowska pisze o tym, czym jest dla człowieka miłość i
co ważnego łączy się z tym uczuciem.
W każdym z
opowiadań mamy do czynienia z innym odcieniem i rodzajem miłości. Czytamy o
pięknej i niezachwianej miłości matki do syna, która mimo wielu afrontów i
upokorzeń z jego strony jest wciąż w nim zakochana i przepełniona dumą z jego
osiągnięć.
Wzruszamy się
historią miłości nierealnej, miłości, nad którą wisi piętno przeszłości, i która
nie ma szans na prawdziwe spełnienie. Ta miłość jest pięknym i jednocześnie
bolesnym wspomnieniem kilku ulotnych chwil szczęścia i radości.
Lektura
opowiadania Ono wywołuje u nas
uśmiech na twarzy, ponieważ, kiedy czytamy o ufnej i niczym nieskalanej miłości
dziecięcej robi nam się cieplej na sercu.
Wpadamy w zadumę
zagłębiając się w historię trudnego i niemożliwego wyboru miedzy miłością do
boga a miłością do kobiety. Ksiądz - bohater tego opowiadania kocha Boga i
kobietę, i nie potrafi skonfrontować swojego życia ze swoimi uczuciami. Stoi na
rozstaju dróg.
Okna to także opowieść o samotności, o
tym, że każdy z bohaterów jest na swój sposób sam ze swoimi myślami, czynami i
uczuciami. Samotność może prowadzić do rozpaczy, tęsknoty i bólu. U Katarzyny
Grabowskiej samotność jest rodzajem piętna lub kary za czyny, których dopuścili
się bohaterowie.
Bardzo dziękuję Krystynie Meszce, autorce bloga LIteracki Świat Cyrsi, za egzemplarz książki do recenzji.
Katarzyna Grabowska – jest autorką zbioru opowiadań Okna.
Bardzo się cieszę, że lektura ''Okien'' przypadła Tobie do gustu. Dziękuję za recenzję.
OdpowiedzUsuńCała przyjemność po mojej stronie :)
UsuńDziękuję za recenzję mojego zbioru opowiadań. Cieszę się, że te krótkie historie przypadły Pani do gustu. Ma Pani rację, iż ukazują one miłość i cierpienie związane z uczuciem. Każdy z bohaterów jest sam. Umierająca matka, odtrącona przez własnego syna, do końca pozostaje wierna swemu uczuciu, chociaż w ostatniej chwili życia nachodzą ją wątpliwości, czy postępowała słusznie. Żona, która pragnąc nierealnego, decyduje się zataić prawdę przed ukochanym, przekonuje się iż szczęścia nie można budować na kłamstwie. Spotyka ją za to najokrutniejsza kara. Ono - czyli dorosły mężczyzna, który na zawsze pozostanie dzieckiem również pragnie zaznać miłości, zarówno od rodziców, których nie zna, jak i od koleżanki z ośrodka. Jego pragnienie miłości jest infantylne, szczere, jednak nie ma szans na urzeczywistnienie. W ostatnim opowiadaniu młody ksiądz w modlitwie stara się uzyskać od Boga odpowiedź na stawiane przez siebie pytanie. Pragnie zrozumieć, czego chce od niego Bóg. Jest sam ze swoim problemem, gdyż Bóg milczy. A może jednak daje mu jakiś znak?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie
Katarzyna Grabowska
godna pozycja książkowa
OdpowiedzUsuń