Kryminalistka - Joanna Jodełka

Kryminalistka to moje pierwsze zetknięcie z twórczością Joanny Jodełki.  Kryminalistka opowiada o kilku najważniejszych dniach z życia Joanny, pisarki kryminałów, która oprowadzi dostatnie i wygodne życie u boku znanego męża. Można powiedzieć sielanka rodem z telewizji. Pozornie.

Głowna bohaterka dusi się w swoim małżeństwie, czuje się nieszczęśliwa i niedoceniona. Na domiar złego o sobie samej nie ma najlepszego zdania. Wie, że jest zbyt pobłażliwa, zahukana i mało asertywna.

W życiu swojego męża czuje się tylko kobiecym dodatkiem i ta etykieta dodatku bardzo ją uwiera. Ma wielu znajomych, ale żadnych przyjaciół. W wyniku złośliwości ze strony małżonka zostaje wplątana w pracę w charakterze obserwatora poczynań miejscowych policjantów. Sytuacja ta jest początkiem lawiny nieoczekiwanych zdarzeń, które zaważą na dalszym życiu Joanny. Przy okazji Joanna dowie się więcej o swoim tak znanym i tak podziwianym mężu, i przekona się, że wie o nim tak wiele i niewiele zarazem. Wydawać by się mogło, że o niedobranych małżeństwach i niezgodności charakterów napisano już tyle, że możemy sobie darować czytanie Kryminalistki, ale to tylko wierzchołek góry lodowej…

W tym miejscu zakończę omawianie fabuły, ponieważ pisząc więcej wszystko zepsuję. Pozbawię kolejnych czytelników przyjemności zagłębiania się w ten kryminał, a przecież chcę kogoś do tej książki zachęcić. Mogę tylko szepnąć, że amatorzy zwłok nie poczują się zawiedzeni.

Joanna Jodełka stworzyła coś na kształt thrillera psychologicznego i kryminału. W zwięzły, ale bardzo dosadny sposób powiązała ze sobą intrygę kryminalną  z  zagadkami ludzkiego umysłu. Wyszła z tego opowieść, która jak już wspomniano, jest zarówno kryminałem jak i thrillerem psychologicznym.  Właściwie, to takie pomieszanie dwóch gatunków. Postaci występujące w książce są wyraziste, konkretne, opisane z ich wadami i zaletami. Oczywiście wszystkie ich cechy charakteru są pokazywane stopniowo, dzięki czemu do samego końca nie wiemy, kto jest na pewno tym dobrym albo tym złym.

Książkę czyta się z zapartym tchem, snując własne domysły i hipotezy, po czym okazuje się, że droga ku rozwiązaniu biegnie zupełnie gdzie indziej. I tak aż do samego końca. Bo czymże byłby dobry kryminał bez zacierania śladów i mylenia tropów?

Czytając Kryminalistkę ani na chwilę nie zwalniamy tempa, z napięciem oczekujemy dalszego ciągu. Typujemy winnych i niewinnych i nagle okazuje się, że nic nie jest takie jak zdawało się nam na początku. Świetnie skonstruowana fabuła, lekkość przekazu i twardy, wręcz zimny  język, to jak się okazuje, doskonały przepis na dobry kryminał.

Czekam zatem na kontynuację, zachodząc w głowę, w którą stronę autorka poprowadzi czytelnika. Pokładam duże nadzieje w piszącej się kontynuacji Kryminalistki i mam równie dużą nadzieję, że nie okaże się dla mnie wielkim rozczarowaniem.

Joanna Jodełka – z zawodu historyk sztuki. Zajmuje się biznesem, pisze wiersze i powieści. Spod jej pióra wyszły: Polichromia, Grzechotka, Kamyk, Ars Dragonia. Kryminalistka to jej najnowsza powieść kryminalna.