Stulecie Winnych. Tom 1. Ci, którzy przeżyli – Ałbena Grabowska

Przyznam, że z ogromną rezerwą podchodzę do książek typu saga rodzinna. Nie da się nie zauważyć, że w książkach tego rodzaju pomysły na fabułę i podobne wątki zaczynają się powtarza, mieszać ze sobą i w dziwnym kierunku ewoluować poprzez dodanie nowych elementów, co dało już niestety kilka czytelniczych gniotów.

Bohaterem zbiorowym sagi jest rodzina Winnych. W tomie pierwszym poznajemy ich tuż przed wybuchem Pierwszej Wojny Światowej, a żegnamy w momencie wybuchu kolejnej. Obserwujemy ich radości i troski w okresie dwudziestolecia międzywojennego.

Jak się domyślam nazwisko rodowe możemy interpretować dwojako.  Z jednej stronny Winni są winni czegoś, co popełnili, a z drugiej strony ich nazwisko daje przestrzeń do posądzania ich jako winnych przez osoby z poza rodziny.

Ałbena Grabowska postanowiła umieścić akcję swojej powieści na wsi, co bardzo mnie cieszy, bo pokazuje życie chłopskiej rodziny w bardziej współczesnym, ale też mniej ludycznym świetle, niż można sobie wyobrażać. Członkowie rodziny Winnych to w dużej mierze osoby przyzwoite, pracowite, kochające swoją ziemię i dbające o rodzinę. Bohaterowie sagi splątani są silną rodzinna więzią, której nie są wstanie zniszczyć okoliczności historyczne, jakie raz po raz wkradają się do bezpiecznego i szczęśliwego świata rodziny Winnych.

Winni, jak tysiące ludzi w okresie Pierwszej Wojny Światowej doświadczają głodu, epidemii hiszpanki i śmierci, która nie omija i ich domu. Jednak nie poddają się przeciwnościom losu i starają się żyć jak najlepiej, i najnormalniej jak tylko jest to możliwe.

Na pierwszy plan rodziny Winnych wypchnięte zostały kobiety. Nestorką rodu jest Bronisława, która stara się trzymać w garści całą rodzinę i naprowadzać poszczególnych jej członków na właściwe ścieżki życia. Bronisława jest pracowita, odważna i kocha książki. Życie nie pozwoliło jej spełnić marzenia o kształceniu się, więc przeniosła te pragnienia na synów, a następnie na swoje wnuki. Jej marzenia są jednak realizowane w największym stopniu w osobach sióstr bliźniaczek- Marii i Anny, które są przykładem awansu społecznego poprzez zdobycie wykształcenia. Oczywiście nie stało by się tak, gdyby nie pomoc kogoś bardziej zamożnego i obytego w świecie. Mimo awansu społecznego dziewczęta pozostają tym kim były. Są wciąż skromne i życzliwe. Anna zostaje nauczycielką, o czym zawsze marzy, a Maria zakłada rodzinę. Generalnie kobiety z rodu Winnych sprawiają wrażenie mądrzejszych i silniejszych od męskich członków rodziny. To na ich sile i odwadze opiera się byt oraz istnienie całej rodziny.

Wątek miłosny stanowi ważną część tomu pierwszego. Mowa jest o miłości romantycznej, silnej i  gorącej, ale czy trwałej? Na pewno pełnej cierpienia i rozpaczy. Na pewno wątek ten nie wpada we łzawe i ckliwe tony, stara się wybrzmieć również jako wątek o ludzkich namiętnościach i życiowych błędach, których konsekwencje są ponoszone przez bardzo długie lata.

Książkę czyta się z przyjemnością. Język opisu jest bardzo plastyczny i dzięki temu zaczynamy sobie wyobrażać jak wyglądali poszczególni członkowie rodziny. Czytelnik czuje się bliżej swoich bohaterów. Z przyjemnością sięgnę po kolejny tom sagi, oby nie okazał się dla mnie rozczarowaniem.

Stulecie Winnych,Tom 2. Ci, którzy walczyli. Recenzja
Stulecie Winnych. Tom 3. Ci, którzy wierzyli. Recenzja

 Ałbena Grabowska- z wykształcenia jest lekarzem, z zamiłowania pisarką, do tej pory na rynku ukazały się książki jej autorstwa pod następującymi tytułami: Coraz mniej olśnień, Lot nisko nad ziemią, Stulecie winnych. Tom 2, Ci którzy walczyli, Lady M, seria dla dzieci Julek i Maja.